انواع جراحی واریس
جراحی برداشتن ورید
برداشتن ورید یک روش جراحی است که طی آن، سیاهرگ‌های واریسی از ساق پا یا کشاله ران برداشته می‌شوند. رگ‌های واریسی یک‌سری سیاهرگ‌های ورم کرده و پیچ خورده در زیر پوست هستند که شما می‌توانید آنها را با چشم در زیر پوست ببینید. این سیاهرگ‌ها معمولاً به رنگ قرمز یا بنفش هستند. رگ‌های واریسی اغلب در ناحیه ساق پا ظاهر می‌شوند، اما ممکن است در سایر قسمت‌های بدن نیز دیده شوند. پزشک شما ممکن است در شرایط زیر، جراحی برداشتن ورید را به شما توصیه نماید:
درد مداوم یا ضربان‌دار و حساسیت در پاها
سوزش و ایجاد زخم واریس بر روی پوست
تشکیل لخته‌های خون
خونریزی از سیاهرگ‌ها
جراحی برداشتن ورید ممکن است در صورتی که شما بابت زیبایی ظاهری پاهای خود نگرانی دارید نیز برای شما انجام شود. برای پی بردن به اینکه آیا جراحی برداشتن ورید گزینه مناسبی برای شما هست یا خیر، با پزشک خود مشورت کنید.
روش کار
جراحی برداشتن ورید اغلب به صورت یک درمان سرپایی انجام می‌شود، به این معنی که شما می‌توانید در همان روز انجام عمل جراحی مرخص شوید و به خانه برگردید. این عمل معمولاً حدود 60 تا 90 دقیقه زمان می‌برد. در جریان عمل برداشتن ورید، جراح شما چند بریدگی کوچک در نزدیکی بالا و پایین سیاهرگ‌های آسیب‌دیده ایجاد می‌کند. یکی از این بریدگی‌ها در انتهای کشاله ران شما زده می‌شود. بریدگی دیگر در پایین ران یا در ساق یا قوزک پا زده می‌شود. سپس یک سیم پلاستیکی نازک و انعطاف‌پذیر از محل برش ایجاد شده در کشاله ران به درون سیاهرگ فرستاده می‌شود. این سیم به سیاهرگ بسته می‌شود و از طریق برشی که در پایین ران پا ایجاد شده است، بیرون کشیده می‌شود. در پایان، جراح شما برش‌های ایجاد شده را با بخیه می‌بندد و پانسمان‌ها و وسایل فشرده کننده‌ای را در محل بریدگی‌ها بر روی پای شما می‌گذارد.
بهبودی
دوره بهبودی بعد از جراحی برداشتن ورید معمولاً حدود دو تا چهار هفته طول می‌کشد، اما زمان دقیق بهبودی شما به تعداد وریدهای برداشته شده و موقعیت آنها بستگی خواهد داشت.
خطرات
برداشتن ورید، یک عمل جراحی ایمن و کم‌خطر است. با این حال هر عمل جراحی همیشه با عوارض و خطراتی همراه است. مهم‌ترین خطرات مرتبط با جراحی برداشتن ورید شامل موارد زیر است:
حساسیت نسبت به داروهای بیهوشی یا بی‌حسی
عفونت در محل بریدگی‌ها
خونریزی شدید
تشکیل لخته‌های خون
کبودی یا باقی ماندن جای زخم
آسیب رسیدن به عصب‌ها
فلبکتومی
فلبکتومی یک عمل جراحی واریس با حداقل تهاجم است که در آن از یک تیغ جراحی یا سوزن کوچک برای برداشتن سیاهرگ‌های واریسی در سطح پاها استفاده می‌شود. این عمل جراحی در صورتی که بر روی بیمارانی با شرایط مناسب انجام شود، نتایج بسیار موفقی به دنبال خواهد داشت.
روش انجام فلبکتومی سرپایی
قبل از شروع این عمل ابتدا محل سیاهرگ‌هایی که باید برداشته شود، بر روی پای بیمار نشانه‌گذاری می‌شود. سپس یک محلول بی‌حسی موضعی در نواحی اطراف این سیاهرگ‌ها تزریق می‌شود. از آنجا که جراحی سیاهرگ‌ها معمولاً با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، بیمار در طول مدت این عمل هیچ گونه دردی را احساس نخواهد کرد. در مرحله بعد، پزشک بریدگی‌های کوچکی به اندازه نوک یک خودکار (حدود 2 تا 3 میلی‌متر) در محل جراحی ایجاد می‌کند و یک قلاب فلبکتومی در زیر سطح پوست فرو می‌کند تا سیاهرگ‌های واریسی را از محل همین بریدگی‌های کوچک بیرون بکشد. این عمل معمولاً بین 30 دقیقه تا یک ساعت زمان می‌برد.
فلبکتومی به روش ترانس ایلومینیشن
فلبکتومی به روش ترانس ایلومینیشن تقریباً شبیه به فلبکتومی سرپایی می‌باشد، اما خاصیت تهاجمی آن اندکی بیشتر است. این عمل جراحی به صورت سرپایی در یک اتاق عمل و تحت بیهوشی خفیف انجام می‌شود. ابتدا دو بریدگی کوچک در نزدیکی سیاهرگ واریسی ایجاد می‌شود و جراح یک کانولای ایلومیناتور که حامل یک لامپ فیبر نوری است را به درون این بریدگی‌ها وارد می‌کند تا سیاهرگ‌ها به راحتی دیده شوند. سپس یک محلول حاوی داروی بی‌حسی موضعی در زیر پوست تزریق می‌شود که سیاهرگ را از بافت‌های اطراف آن جدا و شل می‌کند. در مرحله بعد یک ابزار مخصوص برداشتن سیاهرگ به نزدیکی آن هدایت می‌شود و بافت سیاهرگ به درون این ابزار کشیده شده و به قطعات کوچک‌تری بریده می‌شود و از زیر پوست بیرون کشیده می‌شود. در این روش جراحی با توجه به مقدار بالای داروی بی‌حسی موضعی که استفاده می‌شود، بیمار معمولاً هیچ‌گونه دردی احساس نمی‌کند و در حدود یک ساعت پس از به هوش آمدن می‌تواند به خانه برگردد. بیمارانی که از این روش جراحی استفاده می‌کنند، می‌توانند فعالیت‌های عادی خود را بلافاصله بعد از عمل از سر بگیرند و بعد از دو سه روز هم به محل کار خود باز گردند.
بهبودی
معمولاً وجود کبودی و ورم مختصری در محل جراحی طبیعی است و بعد از چند روز برطرف خواهد شد. علاوه بر آن، بیمار ممکن است برآمدگی‌ها یا فرورفتگی‌های کوچکی را در نواحی اطراف بریدگی‌ها مشاهده کند یا در محل زخم‌های خود احساس سوزش، ناراحتی موقتی، بی‌حسی یا مور مور شدن داشته باشد. این مشکلات معمولاً بعد از یک تا دو هفته به خودی خود برطرف خواهد شد. معمولاً به بیماران توصیه می‌شود که بلافاصله بعد از پایان جراحی شروع به راه رفتن کنند و فعالیت‌های روزانه خود را انجام بدهند. معمولاً به مدت حداقل یک هفته بعد از جراحی، بیمار باید روزها پوشش‌های فشرده کننده روی پاهای خود بپوشد. ورزش شدید و بلند کردن اجسام سنگین تا حداقل سه روز بعد از جراحی مجاز نمی‌باشد. زخم‌های محل بریدگی‌ها بدون نیاز به بخیه به طور کامل بهبود پیدا می‌کنند و بعد از 6 تا 12 ماه اصلاً قابل تشخیص نخواهند بود.
خطرات
در هر عمل جراحی که پوست بریده می‌شود، خطر بروز عفونت وجود دارد. اما احتمال وقوع عفونت‌هایی که برای درمان آن به آنتی‌بیوتیک نیاز باشد، کمتر از یک در هر هزار مورد است.
احتمال تغییر رنگ پوست در محل وجود سیاهرگ واریسی وجود دارد، اما این عارضه معمولاً به صورت موقتی می‌باشد.
جراحی اندوسکوپی واریس
این یک عمل جراحی است که فقط برای موارد شدید واریس انجام می‌شود. یعنی در مواردی که آسیب‌دیدگی سیاهرگ‌ها باعث ایجاد زخم‌هایی بر روی پاهای بیمار شده باشد، از این روش استفاده می‌شود. جراحی اندوسکوپی کارآیی بالایی در درمان واریس و زخم‌های ناشی از آن دارد.
روش کار
در جراحی اندوسکوپی واریس، پزشک شما یک بریدگی کوچک در نزدیکی سیاهرگ واریسی ایجاد می‌کند و یک دوربین بسیار کوچک که در انتهای یک لوله باریک قرار گرفته است را به درون سیاهرگ هدایت می‌کند. در انتهای لوله حامل دوربین، یک ابزار مخصوص جراحی نیز تعبیه شده است که سیاهرگ با استفاده از آن بسته می‌شود. جراحی اندوسکوپی معمولاً فقط برای موارد بسیار شدید واریس که سیاهرگ‌های واریسی موجب ایجاد زخم‌هایی بر روی پوست شده باشند، استفاده می‌شود. معمولاً بیمار می‌تواند ظرف چند هفته بعد از جراحی به محل کار و فعالیت خود باز گردد.
بهبودی
جراحی اندوسکوپی واریس هیچ نیازی به استراحت بعد از عمل ندارد و غالباً بیمار می‌تواند فعالیت‌های عادی خود را بلافاصله بعد از درمان از سر بگیرد.
